Deze e.d.i.t. staat vandaag in het AD en is van Ria van den Berg uit Zoetermeer
en het verwoord zo helemaal de situatie met mijn moeder dat ik het hier graag opschrijf.
Vergeten
Niet weten
Waar je bent
Je naasten, alles onbekend
Alles weg wat was opgeslagen
Heel soms een herkenning bij vlagen
Maar de verbindingen ergens in je hoofd
Werken niet, je bent ongemerkt van jezelf beroofd
In de spiegel kijk je in onbekende, vragende ogen
Er is alleen het nu, gisteren, daarnet...is alweer weggevlogen
Dank je wel Ria, ik ken je niet maar het raakt me zeer.
2 opmerkingen:
Hier staat precies zoals het is, zo herkenbaar, zo lief en ook zo rauw. Ik voel het meer dan dat ik het kan verwoorden. Maar ik denk dat je het wel begrijpt. Groeten, Daniëlle
Dit is inderdaad prachtig!! Wat kan zoiets je ineens raken....
Een reactie posten