Loslaten,
Het leven van een moeder is loslaten, het begint al zo rond
het 1e levensjaar als de eerste stapjes worden gezet.
Dan gaan ze naar de peuterschool voor 2 ochtendjes of
middagen en als ze naar de kleuterschool gaan is het hek helemaal van de dam.
Dan komt er concurrentie voor mama in de vorm van een juffrouw.
Ik dacht, nu de jongste 27 jaar is en al 2 jaar het huis uit
is, dat ik het wel kon……….
Maar nu sta ik hier op Schiphol, heb haar net uitgezwaaid
voor haar avontuur naar Spitsbergen. Vliegt ze eerst naar Oslo en daar moet ze 9
uur wachten op haar volgende vlucht en daar heb je dan als moeder(
ik tenminste) een beetje moeite mee.
Eigenlijk had ik gewoon met haar mee willen vliegen en haar
daar gezelschap willen houden maar dat doe je niet he, waarom weet ik ook niet,
want ik zou me er wel prettiger bij hebben gevoeld. Ik ben pas helemaal
gelukkig als ze vanavond Sms’t dat ze veilig is aangekomen.
Zo blijft het toch altijd maar ploeteren met je
moedergevoelens.
1 opmerking:
Herkenbaar Els, je zou ze wel in een doosje willen doen, groot of klein, en dan soms er even uit, en een zoen, en weer terug in dat doosje doen, zoiets, maar ja, dat gaat niet. En ik las het nu net van je moeder, ook dat is herkenbaar, mijn moeder is 19 november overleden, en ik kom nog maar net bij de mensen, ben bezig met een zeer simpele quilt, omdat ingewikkeld nog even niet gaat.Sterkte met alles.
Een reactie posten